6 ελληνικά επαγγέλματα που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου

Τσαγκάρης 

Η δουλειά του τσαγκάρη της δεκαετίας του ’70, ήταν πραγματική τέχνη. Χωμένος μέσα σε στοίβες από παπούτσια, ο τσαγκάρης της γειτονιάς έκανε τα πάντα. Άλλαζε χρώματα, άνοιγε τα στενά παπούτσια, έφτιαχνε σόλες και γενικότερα επιδιόρθωνε ότι χρειαζόταν, προσαρμόζοντας το εκάστοτε παπούτσι στα γούστα του πελάτη. Σήμερα, το επάγγελμα του τσαγκάρη εξαφανίστηκε, καθώς το μοναδικό πράγμα που ενδεχομένως να χρειαστεί πλέον επιδιόρθωμα είναι τα τακούνια στις γόβες, που και πάλι σπανίως θα σταλούν για φτιάξιμο, αφού υπάρχει η οικονομική ευχέρεια για αγορά καινούριων.

Μπακάλης 

Από τη λήξη του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι τα τέλη του ‘ 70, ο θεμέλιος λίθος του λιανικού εμπορίου ήταν τα οικογενειακά παντοπωλεία και τα μικρά μπακάλικα, τα οποία ήταν διάσπαρτα σχεδόν σε όλες τις γειτονιές. Τα μπακάλικα εμπορεύονταν τρόφιμα, εκτός από κρέατα και ψάρια, μη αλκοολούχα ποτά και είδη οικιακής χρήσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έξω από το κατάστημα υπήρχε μια μικρή ταβέρνα ή ένα καφενείο. Σήμερα, τη θέση τους πήραν τα μεγάλα πολυκαταστήματα και ο μπακάλης που σε ήξερε άλλοτε με το όνομα σου, αποτελεί πια παρελθόν.

Γαλατάς 

Τη δεκαετία του ’50, οι γαλατάδες διαλαλούσαν το εμπόρευμα τους από γειτονιά σε γειτονιά, μεταφέροντας το γάλα σε μεγάλα κυλινδρικά δοχεία και πουλώντας το χύμα σε δράμια ή οκάδες. Την αμέσως επόμενη δεκαετία, οι γαλατάδες άρχισαν να μεταφέρουν παστεριωμένο γάλα σε γυάλινες φιάλες. Το επάγγελμα του γαλατά δεν υφίσταται πλέον, καθώς η βιομηχανία, η εξέλιξη και η ανάγκη για περαιτέρω ασφάλεια, οδήγησε στην δημιουργία μεγάλων φορτηγών ψυγείων, τα οποία μεταφέρουν πλέον το γάλα σε μεγάλες υπεραγορές, περίπτερα και φούρνους, από όπου το καταναλωτικό κοινό μπορεί να το προμηθευτεί.

Παγωτατζής  

Κάθε χρόνο, στις αρχές της άνοιξης, έκανε την εμφάνιση του ο πιο αγαπημένος πλανόδιος των παιδιών. Ο παγωτατζής, με το τρίτροχο του ποδήλατο ή με το μηχανοκίνητο αμαξάκι του, με ένα περίτεχνο σκέπαστρο από πάνω, διαλαλούσε τα παγωτά του από γειτονιά σε γειτονιά. Σύχναζε επίσης σε πλατείες, πανηγύρια και παραλίες για να δροσίσει μικρούς και μεγάλους.

Θυρωρός 

Ο θυρωρός είχε ως καθήκον να βρίσκεται στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, να επιβλέπει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει, να δίνει πληροφορίες στους επισκέπτες και γενικά είχε ως αρμοδιότητα την γενική επίβλεψη του κτηρίου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο θυρωρός σταμάτησε να υφίσταται ως επάγγελμα.

Μοδίστρα 

Τα μεγάλα ατελιέ και τα τεράστια εργοστάσια ρουχισμού έχουν σβήσει από τον επαγγελματικό χάρτη την μοδίστρα, η οποία είχε συνήθως ένα μικρό μαγαζάκι σε κάποιο στενό δρομάκι της πόλης, στο οποίο έραβε τα ρούχα που της παράγγελναν. Οι μοδίστρες συνήθιζαν να επισκέπτονται τα σπίτια, να παίρνουν μέτρα και να ράβουν τα ρούχα που χρειαζόταν κάθε οικογένεια και κυρίως καλαίσθητα φορέματα και κουστούμια για τις γιορτές.

Πληροφορίες: 80stakalapaidia.wordpress.com

Κωνσταντίνα Γ. Παύλου