Οι 5 πιο επικίνδυνοι προορισμοί του 2021
Το Νησί των Φιδιών, ο Δρόμος του Θανάτου, η Πύλη της Κολάσεως και άλλα 2 μέρη για τους παλαβούς με τον extreme τουρισμό.
Το ταξίδι είναι κάτι σχεδόν δύσκολο στην παρούσα χρονική συγκυρία, αν όχι απαγορευτικό, τουλάχιστον με τους όρους που το είχαμε μέχρι πριν ένα χρόνο στο μυαλό μας. Κάποια στιγμή όμως, ας ελπίσουμε στο άμεσο μέλλον, θα μπορούμε και πάλι να ταξιδέψουμε με ασφάλεια και να απολαύσουμε όλες τις χαρές του εν λόγω task ακριβώς όπως και πριν. Σε οποιονδήποτε προορισμό.
Αυτού του είδους ο extreme τουρισμός είναι ένας ξεχωριστός κόσμος με τους δικούς του κανόνες, συναρπαστικός στο να τον παρατηρείς -όχι από κοντά- ακόμα αν δεν σκοπεύεις να του δώσεις μία ευκαιρία. Ακολουθούν, λοιπόν, πέντε μέρη που καλό είναι να μην τα βάλεις στα σχέδιά σου γι’ αυτό το καλοκαίρι, παρότι σε εξιτάρει το να τα χαζεύεις σε φωτογραφίες και να τα μελετάς, εξαιτίας των εντυπωσιακών ιστοριών τους.
Ο Δρόμος του Θανάτου
Ο δρόμος με την επίσημη ονομασία Γιούνγκας βρίσκεται στη Βολιβία, έχει μήκος 56 χιλιομέτρων και, εξαιτίας ενός συνδυασμού χαρακτηριστικών του, φέρει τη φήμη του πιο επικίνδυνου δρόμου στον κόσμο. Εκτείνεται σε μία γκάμα ύψους 3.000 μέτρων, δεν διαθέτει παραπετάσματα ή άλλου είδους προστατευτικά κιγκλιδώματα και, αν σου τύχει η στραβή, μπορεί να πέσεις σε βάθος 600 μέτρων.
Γύρω του υπάρχουν βουνά και δάση, βρέχει συχνά, οι κατολισθήσεις εδάφους είναι κομμάτι της καθημερινότητας και οι στροφές του απότομες, όπως και ανηφόρες του. Το αποκορύφωμα; Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 200 άνθρωποι που τον διασχίζουν.
Παραδόξως, για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για το ότι προσφέρει μία θέα που σου κόβει την ανάσα, θεωρείται ένα κορυφαίο τουριστικό μέρος ανάμεσα σε όσους αναζητούν δυνατές εμπειρίες.
Το Νησί των Φιδιών
Massimiliano Finzi / Getty Images
Στη νότια Βραζιλία, πέρα από τις ακτές της πολιτείας του Σάο Πάολο, υπάρχει ένα (σχεδόν) ακατοίκητο νησί που ονομάζεται Queimada Grande. Για την ακρίβεια, μόνο ένας άνθρωπος έζησε εκεί για χρόνια, ο φαροφύλακάς του. Μάλλον, βέβαια, δεν ήταν και η καλύτερή του.
Σύμφωνα με το Smithsonian Institute, στο νησί υπάρχουν περίπου 4.000 φίδια και είναι όλα τους δηλητηριώδη. Τι θα λέγατε για ένα πικνίκ; Όχι, ευχαριστώ. Επί χρόνια, έγιναν προσπάθειες εκμετάλλευσής του, π.χ. για την καλλιέργεια μπανανιών, αλλά όλες τους έπεσαν στο κενό. Εκτός από τα φίδια, το κατοικούν επίσης έντομα, σαύρες και πουλιά, αλλά όχι θηλαστικά.
Αν, πάντως, είσαι αρκετά τρελός για να του δώσεις μία ευκαιρία στις επόμενες διακοπές αυτοκτονίας σου, “δυστυχώς” έχασες καθώς δίνεται άδεια για επίσκεψή του μόνο σε ερευνητές και φυσιοδίφες.
Λίμνη Νάτρον
Υπάρχει μία κόκκινη λίμνη στην Τανζανία, κοντά στα σύνορα με την Κένυα, που από μακριά προσφέρει ωραίο θέαμα. Το νερό της είναι πορφυρό με λευκές ανταύγειες και είναι γεμάτη με πουλιά φλαμίνγκο. Θα μπορούσε, πράγματι, να είναι ένα τοπίο βγαλμένο από ταινία της Disney. Όλα καλά κι όλα ωραία.
Έπειτα, όμως, από μία πιο προσεκτική παρατήρηση διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Καταρχήν, γιατί υπάρχουν μόνο φλαμίνγκο στην περιοχή; Τέτοια μεγάλη ποσότητα νερού πώς και δεν ελκύει άλλα ζώα; Στη συνέχεια το βλέμμα σου πέφτει στα στοιβαγμένα πτώματα των ζώων γύρω της.
Η λίμνη είναι γεμάτη νάτρον, ένα είδος σόδας, το οποίο είναι θανατηφόρο για πολλά ζώα, αλλά και για τον άνθρωπο. Οπότε, δεν προσφέρεται ούτε για ξάπλες, ούτε για beach volley.
Οϊμιάκον, Σιβηρία
Michael Runkel / Robert Harding / Getty Images
Το Οϊμιάκον είναι ένα χωριό 800 κατοίκων που βρίσκεται στην ανατολική Σιβηρία και ένα από τα διάφορα μέρη του κόσμου, όλα τους στη Σιβηρία, που έχει διαδοχικά καταγραφεί η χαμηλότερη θερμοκρασία στον πλανήτη. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1933, αυτή ήταν 67 βαθμοί υπό το μηδέν.
Από πολλούς θεωρείται ένα από τα πιο αφιλόξενα μέρη του κόσμου, με πολλές δραστηριότητες να είναι απαγορευμένες και τους τουρίστες να συμβουλεύονται να μην το προσεγγίσουν.
Μόνο όσοι ζουν εκεί φαίνεται να μην έχουν πρόβλημα με τις χαμηλές του θερμοκρασίες και, όσο κι αν μοιάζει με φάρσα, τα σχολεία κλείνουν μόνο όταν οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 55 βαθμούς υπό το μηδέν. Αν πάντως θέλεις να το ακούσεις κι αυτό, το όνομα του χωριού σημαίνει “όχι-παγωμένο νερό”, κι αυτό επειδή γειτνιάζει με μία θερμή πηγή.
Η Πύλη της Κολάσεως
Η ιστορία πάει κάπως έτσι: κοντά στο χωριό Ντερβέζε, στο Τουρκμενιστάν, υπάρχει ένα τεράστιο απόθεμα φυσικού αερίου και, πριν από πολλά χρόνια, ένα μάτσο Σοβιετικοί επιστήμονες αποτόλμησαν να κάνουν σε μία κοντινή του περιοχή γεωτρήσεις, ψάχνοντας για πετρέλαιο. Ενώ η επιχείρηση βρισκόταν σε εξέλιξη, το έδαφος κατέρρευσε και αποκάλυψε ένα υπόγειο σπήλαιο γεμάτο φυσικό αέριο.
Ευτυχώς, κανείς δεν πέθανε κατά τη διάρκεια του ατυχήματος. Οι ερευνητές, όμως, αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στον κρατήρα που είχε σχηματιστεί έτσι ώστε να προστατεύσουν τους κατοίκους των κοντινών χωριών από το δηλητηριώδες αέριο. Ήταν το 1971 και έκτοτε η φωτιά δεν έσβησε ποτέ. Πλέον, αποτελεί έναν εξαιρετικά εντυπωσιακό τουριστικό προορισμό, αλλά οι διαρροές παραμένουν επικίνδυνες.
