Ένας Παράδεισος στo υποβρύχιο μουσείο γλυπτικής στην Κύπρο
Μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι ή από ταινία φαντασίας, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό και βρίσκεται “βυθισμένο” στα παράλια της Κύπρου, περίπου 200 μέτρα από τις ακτές της Αγίας Νάπας. Το MUSAN, ένα εντυπωσιακό μουσείο υποβρύχιας γλυπτικής, το οποίο έκανε πολύ πρόσφατα εγκαίνια και φέρει την υπογραφή του Άγγλου καλλιτέχνη, ειδικού στη δημιουργία υποβρύχιων γλυπτών, Jason deCaires Taylor μοιάζει με αληθινό δάσος στον βυθό του νησιού της Αφροδίτης και ανατριχιάζει τον θεατή με την απόκοσμη γοητεία και ομορφιά του.
Από τη νοτιοανατολική Ασία μέχρι την Κύπρο
Ο Jason deCaires Taylor που έχει τοποθετήσει έργα του και σε άλλα υποβρύχια μουσεία ανά τον κόσμο -κάποια από αυτά βρίσκονται στην Αυστραλία, στη νοτιονατολική Ασία και τη Γαλλία- κατάφερε να εγκαταστήσει 93 γλυπτά στον βυθό της θάλασσας. Κάποια από αυτά απεικονίζουν ανθρώπινες μορφές, ενώ άλλα δέντρα και φυτά.
Ένα δάσος κάυτω από τη θάλασσα που αναζητάει να “κατοικηθεί”
Όπως εξηγεί ο ίδιος ο ίδιος, “τα έργα σχεδιάστηκαν για να προσεκλύσουν τη θαλάσσια ζωή”. Επιπλέον, μερικά από τα δέντρα θα επιπλέουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, έτσι ώστε ολόκληρη η δομή να αποτελεί ένα περίπλοκο περιβάλλον για για την κοινωνία του βυθού σε όλα τα επίπεδα. Σκοπός είναι το γλυπτό, υποβρύχιο δάσος να προσελκύσει μία μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας, κάτι που είναι άλλωστε ένα από τα βασικότερα ζητούμενα στο συνολικό έργο του deCaires Taylor.
Η επανασύνδεση με τη φύση
Ανάμεσα στα γλυπτά υπάρχουν έργα τα οποία απεικονίζουν παιδιά που παίζουν. Το τελευταίο, λέει ο deCaires Taylor “μας υπενθυμίζει την ανάγκη μας για τον φυσικό κόσμο ως ένα μέρος για να το εξερευνήσουμε, να ανακαλύψουμε και να πυροδοτήσουμε τη φαντασία μας. Τα τελευταία 50 χρόνια, τα παιδιά αποκλείονται όλο και περισσότερο από τα άγρια μέρη της φύσης που υπήρχαν κάποτε. Τα παιδιά, με κάμερες στο χέρι ενώ παίζουν κρυφτό στο δάσος, στρέφουν τους φακούς τους προς το ανθρώπινο γένος. Ελπίζουν σε ένα μέλλον όπου το μυστήριο και η μαγεία της φύσης θα επιστρέψουν. Η ανάγκη να αναβιώσουμε τους ωκεανούς μας είναι τόσο επείγουσα όσο και η ανάγκη να αποκατασταθεί η σύνδεσή μας με τον φυσικό κόσμο”.
