ΠΑΦΟΣ – ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΓΕΙΑΣ
Το όνομα της πόλης συνδέεται με τη θεά Αφροδίτη, δεδομένου ότι Πάφος ήταν το όνομα της μυθολογικής κόρης της Γαλάτειας και του Πυγμαλίωνα. Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος αναφέρει τον Κινύρα ως ιδρυτή της Πάφου «Κινύρας εν Κύπρω παραγενόμενος συν λαώ έκτισε Πάφον». Ο δε Λουτάτιος, θεωρεί τον Πάφο, γιο του Κινύρα, ως θεμελιωτή της Πόλης, αν και κατά τον Ισίδωρο, την Πάφο έκτισε ο Πάφος, γιος του Τυφώνος. Επίσης ο Παυσανίας και ο Όμηρος αναφέρουν σαν ιδρυτή της Πάφου και της Παλαίπαφου τον Αγαπήνορα, Αρκάδα Βασιλιά της Τεγέας που μετά την επιστροφή του από τον Τρωικό Πόλεμο ίδρυσε την Παλαίπαφο, τα σημερινά Κούκλια. Μεγάλο ενδιαφέρον δείχνει και ο οικισμός Μαα – Παλαιόκαστρο που φέρει πολλά κοινά με άλλα μυκηναϊκά κτίσματα – οχυρά.
Τα κυπριακά βασίλεια είναι γνωστό ότι διαλύθηκαν κατά τα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα από τον Πτολεμαίο Α’, έναν από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Λίγο πιο πριν ο τελευταίος βασιλιάς της Πάφου, ο Νικοκλής, είχε μεταφέρει την έδρα του βασιλείου του δυτικότερα, σε πιο κατάλληλη τοποθεσία, που ονομάσθηκε Νέα Πάφος (η σημερινή Κάτω Πάφος). Η Νέα Πάφος έμελλε να γνωρίσει λαμπρές ημέρες δόξας κατά τα ελληνιστικά χρόνια, ως έδρα των κυβερνητών της Κύπρου, η οποία και είχε ενταχθεί στο βασίλειο των Πτολεμαίων, των Ελλήνων βασιλέων της Αιγύπτου.
Κατά τα ελληνιστικά χρόνια η Πάφος έγινε πρωτεύουσα της Κύπρου. Όταν η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, το 58 π.Χ., παρέμεινε πρωτεύουσα της Κύπρου και έδρα των Ρωμαίων κυβερνητών του νησιού. Ήταν τότε με ναούς, επαύλεις, ανάκτορα, θέατρο, ωδείο και πολλά άλλα εντυπωσιακά οικοδομήματα, καθώς και τειχισμένη με ισχυρά τείχη. Τα εξαίρετα και άφθονα ψηφιδωτά δάπεδα της Πάφου, που συνεχώς αποκαλύπτονται από την αρχαιολογική σκαπάνη, μαρτυρούν την ακμή της πόλης, η οποία όμως υπέφερε κατά καιρούς και από ισχυρούς σεισμούς.
Το 45 μ.Χ. έφθασαν στην Πάφο οι απόστολοι Βαρνάβας, Παύλος και Μάρκος, κατά τη διάρκεια της πρώτης αποστολικής περιοδείας στην Κύπρο. Παρά το ότι η παράδοση λέει ότι στην Πάφο ο Απόστολος Παύλος εισέπραξε “σαράντα παρά μίαν” (δηλαδή 39) μαστιγώσεις, ωστόσο μαρτυρείται, αντίθετα, ότι εκεί είχε κηρύξει το Χριστιανισμό και ενώπιον αυτού τούτου του Ρωμαίου κυβερνήτη, του Σεργίου Παύλου, ο οποίος και αποδέχθηκε τη νέα θρησκεία. Έτσι, η Κύπρος έγινε η πρώτη επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που διοικήθηκε από Χριστιανό κυβερνήτη.

Κατά τα βυζαντινά χρόνια η Πάφος έχασε τα πρωτεία, επειδή πρωτεύουσα έγινε η Σαλαμίς. Οι σεισμοί αλλά και οι επανειλημμένες αραβικές επιδρομές, μεταξύ του 7ου και του 10ου μ.Χ. αιώνα, οδήγησαν την πόλη στην παρακμή. Από τα μεσαιωνικά χρόνια η πόλη άρχισε να γίνεται γνωστή και με την ονομασία Κτήμα, επειδή αποτέλεσε κτήμα βασιλικό (φέουδο). Ήταν τότε το δυτικό λιμάνι της Κύπρου, καθώς και επισκοπική έδρα. Η πόλη γνώρισε τη μεγαλύτερή της παρακμή κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1570-1878).
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκαν στην Πάφο, όπως και σε όλη την Κύπρο, πολλές οικογένειες Ελλήνων Μικρασιατών, βρίσκοντας ανάμεσα στους Έλληνες της Κύπρου θερμή φιλοξενία και ρίζωσαν στο νησί εμπλουτίζοντας την κοινωνία και τον πολιτισμό. Το 1974, αρκετοί πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Πάφο λόγω της τουρκικής εισβολής. Σήμερα είναι μια πόλη γραφική και σύγχρονη. Το 2017 ήταν η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Άγιος Γεώργιος Πέγειας
Το ασύγκριτα όμορφο ηλιοβασίλεμα από το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου Πέγειας
Εάν κάποια στιγμή σας βγάλει ο δρόμος προς το όμορφο χωριό Πέγεια της Πάφου, θα πρέπει οπωσδήποτε να βάλετε στο πρόγραμμά σας και μια επίσκεψη στον Άγιο Γεώργιο.
Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην Πέγεια, βρίσκεται στο ακρωτήριο Δρέπανο στην επαρχία Πάφου. Είναι ένα μικρό ξωκλήσι, κτισμένο με πέτρα, με δύο προεξέχοντα καμπαναριά στις δύο δυτικές γωνιές. Λίγο πιο δίπλα, 50 μέτρα δηλαδή πιο κάτω, είναι κτισμένο ένα πολύ πιο μικρό εκκλησάκι – μια μονόκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική – και αυτό αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο, το οποίο κτίστηκε τον 13ο αιώνα.
Αφού θαυμάσετε λοιπόν τα εκκλησάκια του Αγίου Γεωργίου, θα προχωρήσετε λίγα μέτρα πιο πέρα για να αγναντέψετε το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας που απλώνεται μπροστά σας, ενώ απέναντι θα δείτε το μικρό νησάκι με το όνομα Γερόνησος ή Ιερά Νήσος, στο οποίο λέγεται ότι φιλοξενείτο Ιερό αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα.
Στο ύψος του βράχου που είναι χτισμένος ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου, σε συνδυασμό με την θέα της Γερόνησου, μπορείτε να απολαύσετε το ασύγκριτα όμορφο και μαγικό ηλιοβασίλεμα.
Δεν είναι λίγοι οι ντόπιοι αλλά και από άλλα χωριά που επιλέγουν να παντρευτούν ή να κάνουν την βάφτιση των παιδιών τους στον Άγιο Γεώργιο, λόγω του ηλιοβασιλέματος και της υπέροχης θέας που προσφέρει.
Το μικρό και γραφικό λιμανάκι στον κόλπο του Αγίου Γεωργίου, φιλοξενεί τις βάρκες των ντόπιων ψαράδων. Η παραλία είναι ιδανική για κολύμπι, χάρη στα πεντακάθαρα, κρυστάλλινα νερά της.
Ο κόλπος όπου είναι κτισμένη η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Πέγεια, είναι ιδιαίτερα φημισμένος για τις εξορμήσεις των εκδρομέων την καθαρά Δευτέρα, αν το επιτρέπει ο καιρός βέβαια, ενώ κοντά στην περιοχή υπάρχουν διάφορα εστιατόρια όπου μπορεί κάποιος να απολαύσει φρέσκο ψάρι.
Στην γιορτή του Αγίου Γεωργίου, που είναι στις 23 Απριλίου, γίνεται μεγάλη πανήγυρις, όπου πιστοί από όλη την Πάφο και όχι μόνο, σπεύδουν για να προσευχηθούν στην χάρη του Αγίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο γύρω χώρο, ανακαλύφθηκε πρόσφατα (σ.σ. 1950) αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος αποτελείται από την νεκρόπολη, η οποία είναι λαξευμένη στο βράχο του ακρωτηρίου, κάτω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Επίσης ανακαλύφθηκαν κατάλοιπα από οικίες, ένα λουτρό και ένα βαπτιστήριο, όλα γεμάτα με όμορφα ψηφιδωτά. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι ανοικτός ολόχρονα, εκτός τις μέρες δημόσιας αργίας και εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε από το τμήμα Αρχαιοτήτων (Τηλ. 26812301).

Δεν έχετε λοιπόν παρά να επισκεφθείτε τον Άγιο Γεώργιο Πέγειας για να διαπιστώσετε οι ίδιοι την απέραντη ομορφιά του τοπίου, να θαυμάσετε τη μαγική θέα του ηλιοβασιλέματος και να ανακαλύψετε κάτι ακόμα από την ενδιαφέρουσα ιστορία της Πέγειας.







